امروز روز حقوق بشر است. همان چیزی که در بسیاری از جوامع امروز معنایی از آن یافت نمی شود. نمونه ی بارزش هم دول اسلامی دنیا هستند؛ از ایران و عربستان و افغانستان گرفته تا همین ترکیه ی به اصطلاح مدرن و امروزی و پیشرفته! در هریک از این کشورها، عده ای پیدا شده اند و از احساسات و باورهای عمومی مردم جامعه سوء استفاده کرده و تا جایی که زورشان می رسیده و مردم اجازه داده اند، بر آنها سوار شده اند و حکومتی استبدادی تشکیل داده اند. غافل از اینکه اگر در جامعه ی اسلامیِ قرنها قبل قانونی حکمفرما شده، بنا بر شرایط روز بوده و قابلیت اجرایی داشته است. حتی در طی همان سالها هم بسیار پیش آمده که پیامبر اسلام قانونی را تغییر داده یا به طور کلی منسوخ کرده است! و حالا مدعیان اسلام در قالب سیاست، بر مردم سوار می شوند و آن را بهترین وسیله برای حکومت کردن بر فکر و ذکر مردم یافته اند. در عربستان اقبال عمومی بیشتری با آل سعود همراه است و حتی در همین قرن 21 میلادی مجرمان را گردن می زنند!! اما در کشوری چون ترکیه، بسیاری از قوانین توسط آتاترک تغییر یافته و حال برای عموم ملت ترک پذیرفته نیست که قوانین 1400 سال پیش بر کشورشان حکمفرما شود. هرچند در همین شرایط هم، طی سالهای اخیر شاهد افزایش تغییر قوانین مدرن و ظهور آرام آرام اسلام سیاسی در عرصه ی حکمرانی هستیم. در ایران هم تا جایی که اعتراض عمومی یا بین المللی برانگیخته نشود، اسلام سیاسی شان را پیاده می کنند و از تلاش در این راه دریغ نمی کنند. دیده می شود که در بسیاری از موارد، زمزمه ای از اجرای یک قانون عصرحجری را در کشور و بین مردم می پراکنند تا ارزیابی شان از نحوه ی برخورد مردم را دریابند. اگر به این نتیجه برسند که عموم مردم با اجرای آن قانون مشکل خاصی ندارند، به هر وسیله ای شده قانون را اجرا و اعمال می کنند. اما اگر تصور کنند که در راه اجرای قانون مزبور با مشکلات عدیده روبرو می شوند و به قول معروف، به ضررش نمی ارزد، در اقدام کمی تامل می کنند.
حال در چنین جامعه ای که آزادیِ ابرازِ عقیده از افراد سلب می شود و سال های عمر یک نفر را تنها به دلیل نوشتن در یک وبلاگ از او می گیرند، تعجبی ندارد که برای سلامتی اش هم ارزشی قائل نباشند. خبر ذیل نمونه ی بارزی از عدم اهمیت حقوق بشر و توجه به حقوق اولیه ی انسانی در جمهوری اسلامی است
میترا شجری پور در پاسخ به اینکه آیا به جز نوشتن وبلاگ، پدرش جرم های دیگری هم داشته است، گفت: «پدرم متعلق به هیچ گروه و جناحی نبود و فقط او را به دلیل وبلاگش دستگیر کردند. او در آن وبلاگ عقاید و افکارش را در مورد مسائل مختلف جامعه می نوشت. متاسفانه با وجود صدور حکم اما هنوز پرونده باز است و قاضی پرونده به من گفت که وزارت اطلاعات پرونده را برای تحقیق خواسته است. من نگرانم که برای پدرم دوباره اتهام و حکم جدیدی ساخته شود.»
فرزند محمدرضا پورشجری: مسوولان اگر اجازه عمل باز قلب به پدرم را ندهند؛ باید پاسخگوی هر اتفاقی باشند
No comments:
Post a Comment